Një komision ‘ursulacentrik’ me Francën dhe Spanjën si satelitë

publikuar nga Sadiola Xhelili, ne #Albanian Post. ora 11:54

Një komision “ursulacentrik” me dy satelitë: Francën dhe Spanjën.

Pjesa tjetër është aksesor.

Ndaj treni kryesor i Bashkimit Evropian i është besuar lokomotivës gjermane të presidentes dhe dy vagonave të Parisit dhe Madridit.

Italia largohet efektivisht nga i ashtuquajturi “trekëndësh” dhe merr simbolin e nënpresidentit ekzekutiv, por me një portofol shumë të dobët, të pakrahasueshëm me ato të aleatëve franko-spanjollë.

Dhe mbi të gjitha ia kthen Çështjet Ekonomike njërit prej komisionerëve në largim, një problem i madh për menaxhimin e llogarive të vendit tonë, i cili është gjithmonë në vështirësi për të kontrolluar deficitin – për të cilin jemi në procedurë – dhe borxhi.

Prandaj, qeveria Meloni merr një fitore politike në emër të ECR-së, por një humbje në raport me vendin ose atë që mund të përkufizohet si “interes kombëtar”.

Letra e misionit dërguar Ministrit të Çështjeve Evropiane përfshin përgjegjësinë për politikën e kohezionit, zbatimin e Pnrr-së që është në përfundim e sipër dhe reformat.

Portofole dytësore krahasuar me Francën që merr politikat industriale dhe në krahasim me Spanjën që kombinon Tranzicionin Ekologjik dhe “Konkurrencën” shumë të fuqishme.

E vetmja pikë e arritur nga Meloni është pra njohja politike e konservatorëve.

Në konferencën për shtyp për prezantimin e ekipit, vetë von der Leyen kujton se rreth ECR-së nuk ka asnjë “kordon sanitar” të rezervuar për të djathtën ekstreme dhe e bën këtë duke kujtuar se Parlamenti Evropian ka dy nënkryetarë konservatorë nga 14.

Një shuplakë për PSE-në, Renew dhe Verdi. E cila tani – nëse e pranojnë këtë skemë – do të jetë shumë më pak vendimtare, nëse jo edhe e parëndësishme.

Pasoja: Ursula do të jetë në gjendje të kthehet djathtas ose majtas nëse është e nevojshme. Dhe shumica politike në fakt zhduket.

E gjithë struktura e ekzekutivit të ri evropian, megjithatë, është ndërtuar për t’iu referuar vetëm presidencës.

Një lloj “presidentializmi evropian” origjinal.

Nuk është rastësi që lideri gjerman ka zgjedhur gjashtë nënkryetarë të sapoemëruar në ekzekutivin evropian. Pra pa përvojë të brendshme. Dhe të paktën tre prej tyre vijnë nga vende “të vogla” (Estonia, Rumania dhe Finlanda).

Për të mos përmendur se në ilustrimin e detyrave nënvizoi se komisionerët “ekonomikë”, Dombrovskis dhe Serafin, “do të duhet të raportojnë drejtpërdrejt tek unë”.

Ndaj politika ekonomike e Evropës do të bjerë edhe më shumë nën ombrellën e presidencës.

“Gjëja e rëndësishme – përsëriti – është koordinimi dhe kolegjialiteti”, dhe “komisionerët janë të gjithë njësoj”.

Një mënyrë e sjellshme për të mos u dhënë rëndësi kandidatëve individualë.

Udhëzimet janë “siguria, prosperiteti dhe demokracia” dhe megjithatë, Portofoli i ri i Mbrojtjes, i cili duhet të ishte qendror, iu caktua Lituanezit Kubilius.

Dhe më pas mjafton të lexosh letrat e misionit dërguar komisionerëve për të kuptuar se linja e ndjekur është ajo e “përça dhe sundo”.

Shumë delegacione janë të ndara midis disa komisionerëve dhe mbivendosen. Të gjithë do të dorëzojnë kontrollin në presidencë.

Komisioni Ursula bis, pra, fillon kështu.

Seancat dëgjimore do të mbahen në Parlament në tetor për të vlerësuar kandidatët individualë.

Por në këtë pikë, duke pasur parasysh reagimet shumë përbuzëse të grupeve të ndryshme politike, është e vështirë të parashikohet ndonjë kthesë e re.

Kështu, legjislatura teorikisht më kërkuese e BE-së rrezikon të menaxhohet në normalitet burokratik dhe dobësi politike. Të partive dhe qeverive kombëtare.

Marrë nga “La Repubblica”, përshtatur për “Albanian Post”.