Çfarë do të thotë të duash Perëndinë me mendjen tënde?

publikuar nga Biblword, ne #Fjale Biblike. ora 04:00

Kur Jezusin e pyesin se cili është urdhërimi më i rëndësishëm, Ai përgjigjet: “Duaje Zotin, Perëndinë tënd, me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde” (Mateu 22:37). Ky është një varg i njohur biblik. Por çfarë do të thotë të duash Perëndinë me mendjen tënde?

Duke iu përkushtuar plotësisht Zotit
"Të duash Perëndinë me mendjen tënde” ka të bëjë me mënyrën tënde të të menduarit, me mendësinë tënde. Siç lexohet te Filipianëve 2:5: “Mendoni siç mendoi Krishti Jezus”. Por Jezusi nuk ju jep një listë kontrolli që mund ta shënoni, sikur ta duash Perëndinë me mendjen tënde është diçka krejtësisht e ndryshme nga ta duash Perëndinë me zemër ose me shpirt. Jezusi më tepër do të thotë që dashuria juaj për Të duhet të përfshijë të gjitha fushat e jetës suaj, duke përfshirë mendjen tuaj. Prandaj, nuk është për t`u habitur që vargjet e tjera të Biblës përmendin aspekte paksa të ndryshme:
• “Duaje Zotin, Perëndinë tënd, me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë fuqinë tënde.” (Ligji i përtërirë 6:5)
• “Dhe do ta duash Zotin, Perëndinë tënd, me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd, me gjithë mendjen tënde dhe me gjithë forcën tënde.” (Marku 12:30)
• “Duaje Zotin, Perëndinë tënd, me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd, me gjithë forcën tënde dhe me gjithë mendjen tënde.” (Luka 10:27)

Të kesh një mendje të korruptuar
Të duash Perëndinë me mendjen tënde nuk është e vetëkuptueshme. Përkundrazi, njerëzit kanë natyrshëm mendje të korruptuara që nuk e duan aspak Zotin. Bibla është plotësisht e sinqertë për këtë. Le të rendisim disa vargje rreth mendjes njerëzore:
• “Perëndia i kësaj epoke ua ka verbuar mendjet jobesimtarëve, që të mos shohin dritën e ungjillit që shfaq lavdinë e Krishtit, që është shëmbëlltyra e Perëndisë” (2 Korintasve 4:4). "Perëndia i kësaj epoke” është Satani, armiku kryesor i Zotit. Ai është “ati i të gjitha gënjeshtrave” (Gjoni 8:44). Ai i ka mashtruar njerëzit që në fillim, siç përshkruhet tek Zanafilla 3. Dhe që atëherë, ai po ua verbon mendjet.
• 1 Timoteut 6:5 përmend “njerëzit që janë të shthurur në mendje dhe të privuar nga e vërteta”. Këta janë njerëz që do të mësojnë atë që është e rreme dhe nuk do të pajtohen me mësimet e vërteta të Zotit tonë Jezu Krisht.
• Titit 1:15 thotë diçka të ngjashme: “Për të pastërtit, të gjitha gjërat janë të pastra, por për ata që janë të korruptuar dhe nuk besojnë, asgjë nuk është e pastër. Në fakt, mendjet dhe ndërgjegjja e tyre janë të korruptuara.” Këto vargje përshkruajnë një lidhje të qartë midis "të mos besosh” dhe "të kesh mendje të korruptuar”. Nëse nuk e beson të vërtetën që përmban Fjala e Perëndisë, mendimi yt degjeneron dhe ndërgjegjja jote është e plagosur.
• Romakëve 1:28 e bën të qartë se mendjet e njerëzve nuk ishin të korruptuara që në fillim, duke ua bërë kështu të pamundur besimin. Është anasjelltas: "Meqenëse ata nuk e panë të arsyeshme të njohin Perëndinë, Zoti ia dorëzoi një mendjeje të poshtëruar (ose: të shthurur) për të bërë atë që nuk duhet bërë.”

Duke hequr mendjen tuaj të korruptuar
Përveç diagnostikimit të qartë të situatës sonë kritike, Bibla e bën të qartë edhe se ka shpresë. Perëndia na ofron falje dhe rivendosje. Ai dëshiron të na shërojë dhe të na rinovojë. Ai do që ne të “heqim veten tënde të vjetër, e cila po korruptohet nga dëshirat mashtruese; të bëhesh i ri në qëndrimin e mendimeve të tua; dhe të veshësh veten e re, të krijuar për të qenë si Perëndia në drejtësi dhe shenjtëri të vërtetë” (Efesianëve 4:22-24). Kur mendjet tona rinovohen nga Perëndia, ne do të jemi në gjendje të kuptojmë dhe të pranojmë atë që Perëndia dëshiron për ne (Romakëve 12:2, shih gjithashtu Luka 24:45).

Vendosja e mendjes për gjërat e duhura
Përveçse të kemi një kuptueshmëri të re të së vërtetës, ne duhet ta vendosim në mënyrë aktive mendjen tonë te gjërat e duhura: “Kini mendjen te gjërat që janë lart, jo te gjërat që janë në tokë” (Kolosianëve 3:2). Në mënyrë të ngjashme, Romakëve 8:5-6 na nxit të vendosim mendjen te "gjërat e Frymës”. Zoti duhet të jetë prioriteti ynë numër një. Ne duam që Ai të sundojë mendjet tona dhe të kontrollojë mendimet tona. Mendjet tona duhet të mbushen me gjërat që Ai i konsideron të mira dhe të rëndësishme. Filipianëve 4:8 jep disa shembuj: «çdo gjë që është e vërtetë, çdo gjë që është e nderuar, çdo gjë që është e drejtë, çdo gjë që është e pastër, ajo që është e bukur, çdo gjë që është e lavdërueshme, nëse ka ndonjë përsosmëri, nëse ka ndonjë gjë që meriton lavdërim, këto gjëra mendoni.” Një qëndrim i tillë është nderimi i Zotit. Ajo shpreh dashurinë tonë për Të.

Disa këshilla nga Shkrimet
Bibla na jep disa këshilla se si ta përqendrojmë mendjen në gjërat e duhura. Perëndia e nxiti popullin e tij, Izraelin: “Ky libër i ligjit nuk do të largohet nga goja jote, por do të meditosh për të ditë e natë, që të kesh kujdes të bësh sipas të gjitha atyre që janë shkruar në të” (Jozueu 1: 8). «Libri i ligjit» ishte e vetmja pjesë e Biblës e shkruar deri atëherë. Ne kemi shumë libra të tjerë të Biblës në dispozicion, të cilët mund t`i lexojmë, studiojmë dhe meditojmë dhe përqendrojmë mendjen te Perëndia. Kjo lë më pak hapësirë për t`u ndalur në gjërat negative që na largojnë nga Zoti. Dhe kjo na ndihmon të korrigjojmë vazhdimisht mendimin tonë me Fjalën e Tij.

Një luftë e vazhdueshme
Në mendjet tona po zhvillohet një luftë e vazhdueshme midis mishit dhe Frymës (Romakëve 8:5-9). Ne nuk jemi plotësisht të lirë nga efektet e mëkatit në mendjet tona. Jemi të prirur të harrojmë gjërat, të ngatërrohemi dhe të keqkuptojmë. Realiteti është se mendjet tona nuk mund ta kuptojnë plotësisht se sa i shtrembëruar është mendimi ynë për shkak të mëkatit.

Ndërsa mendjet tona mund të dëmtohen nga mëkati, Perëndia tregon durim të jashtëzakonshëm. Duke pasur parasysh mendimet tona mëkatare, vendimet e gabuara dhe planet e liga, Perëndia ka çdo arsye për të na goditur, por nuk e bën. Në vend të kësaj, Ai na tregon hir dhe mëshirë (Psalmi 145:8). Perëndia e do mendjen që pranon nevojën e saj të përhershme për hir. Mëkati ynë mund të na bëjë të harrojmë shumë gjëra, por gjithashtu na kujton, si të krishterë, se jemi plotësisht të pafuqishëm pa Perëndinë.

Nëse je fëmijë i Perëndisë, ji i sigurt se “paqja e Perëndisë, që tejkalon çdo zgjuarsi, do të ruajë zemrat dhe mendjet tuaja në Krishtin Jezus”. (Filipianëve 4:7)

Dua ta mbyll këtë artikull me një këngë të bukur të shkruar nga Stuart Townend. Quhet "Krishti qoftë në zgjimin tim” dhe mund të këndohet si lutje:
“Krishti qoftë në mendimin tim dhe në mendjen time
Duke më ruajtur nga e keqja, duke ecur në dritë
(…)
Jezus, ky është përkushtimi im, gjithë jetën time për të njohur Ty
Çdo ditë për të ecur me ty
Shpëtimtar, Ti je dëshira ime më e thellë
Ti je Ai për të cilin jetoj
Më mëso, o Zot, të eci me ty”.